Γράμμα στο Θεό

Του Ηλία Κ. Μάρκου Υποστρατήγου ε.α. ΕΛ.ΑΣ.

Μεγαλοδύναμε!
Απευθύνομαι σε Σένα, γιατί κανείς πλέον δεν ακούει…
Ζούμε,  στην εποχή του απόλυτου παραλογισμού κι Εσύ είσαι η μόνη μου απαντοχή.
Άκουσέ με Εσύ……τουλάχιστον, κι αυτό μου φτάνει.
Κάποτε είχα το κουράγιο της τρέλας και τη δύναμη της διάθεσης να παλεύω, ν’ αγωνίζομαι και να ματώνω, να διεκδικώ και να ονειρεύομαι έναν κόσμο ειρηνικό και δίκαιο. Ήμουνα νέος και είχα φτερά!
Αυτό δε μου το συγχώρεσαν, γιατί όταν πετάς ψηλά τα βλέπεις όλα κάτω στη γη μικρά και ασήμαντα.
Πρόσωπα, Μέγαρα, Εξουσίες, Συστήματα…..
Σε θέλουν, λοιπόν, να γονατίζεις ή και να σέρνεσαι για να μπορούν αυτοί που δυναστεύουν τις κοινωνίες να δείχνουν το μπόι της έπαρσής τους και της αλαζονείας τους.
Σήμερα η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου παντού…..
Οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους βιώνουν πρωτόφαντες συνθήκες κοινωνικής εξαθλίωσης και τα φτερά των νέων ψαλιδίστηκαν στη ρίζα τους από τη μάστιγα της ανεργίας.
Προδομένοι και ταπεινωμένοι…….
Αποπνικτική η ατμόσφαιρα εξαιτίας της δυσοσμίας που ακόμα αναδύεται από τη χρόνια δυσλειτουργία του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος και της κομματοκρατίας των ισχυρών…..
Γίνεται δε ακόμα πιο ανυπόφορη από τις άνισες και άδικες αποφάσεις, σ’ ένα κυνήγι μαγισσών για δήθεν προσπάθειες οικονομικής ανάκαμψης.
Ο δείκτης αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος ξεπέρασε στην κατρακύλα ακόμα κι αυτόν του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου.
Πριν λίγα χρόνια οι εξουσιάζοντες τον τόπο και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης μιλούσαν για κάποια οικονομική κρίση και ύφεση που έπρεπε ν’ αντιμετωπιστεί με άμεσα μέτρα.
Τα βάρη φορτώθηκαν όλα σ’ αυτούς που δεν μπορούσαν να τα σηκώσουν και ιδού το αποτέλεσμα.
Η οικονομική κρίση μετεξελίχθηκε σε μια γενικευμένη κρίση, η οποία δοκιμάζει όχι μόνο τις κοινωνικές αντοχές, όχι μόνο τις αντοχές του πολιτικού συστήματος, αλλά της ίδιας της δημοκρατίας.
Έχουν αδειάσει από νόημα οι πολιτικές εξαγγελίες και δεσμεύσεις και στα αυτιά των δοκιμαζόμενων φτάνουν ως υποκρισία και ασυνέπεια.
Όπως προκλητικές είναι και πολλές από τις συμπεριφορές των επαγγελματιών συνδικαλιστών.
Γι αυτό σου λέω Μεγαλοδύναμε, τίποτα δεν έμεινε όρθιο!
Αυτά τα λίγα είχα να σου πω και σε παρακαλώ να βάλεις το χέρι Σου.
Εδώ που φτάσαμε μόνο η δική Σου παρέμβαση μπορεί να αποτρέψει τα ακόμα χειρότερα…
Υ.Γ      Θεέ μου και κάτι ακόμα
Φώτισε, σε ικετεύω, τα σκοτάδια αυτών των ανθρώπων που κρατούν αναμμένο το δαυλό του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και τον περιφέρουν ανά τον κόσμο
προκαλώντας πανικό.
Προηγούμενο άρθρο«…Την ευχή σου Παπούλη μου»
Επόμενο άρθροAν ο Μαρξ γνώριζε την Ορθόδοξη Εκκλησία;