Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε ίσως, προβάλλει επιτακτικά το αίτημα των καιρών για εμπέδωση του κλίματος ειρήνης στον ταραγμένο κόσμο μας. Η αναγκαιότητα αυτή της συνεργασίας των λαών είναι ορατή ακόμα και από αυτούς που συστηματικά και σκόπιμα διαρκώς αλληθωρίζουν. Είναι αυτοί που ακόμα δεν αντελήφθησαν ότι οι άλλοτε εθνότητες εδώ και καιρό τώρα πέρασαν από την κατάσταση της μερικής αυτονομίας σ΄αυτήν της αλληλεξάρτησης.
Η διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας είναι πλέον οικουμενικό πρόβλημα που τείνει να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, ενώ οι οικονομικο – κοινωνικές κρίσεις σε συνδυασμό με τις ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις μέσα από ποικιλόμορφα θρησκευτικο – φονταμενταλιστικά «κινήματα» υπονομεύουν τις διεθνείς επαφές επικίνδυνα. Οι αντιπαραθέσεις και οι βίαιες συγκρούσεις σε διάφορα σημεία του κόσμου δε λέει να κοπάσουν και μάλιστα κατά περιόδους εντείνονται, επειδή υποκινούνται και καθοδηγούνται από άνομα συμφέροντα.
Μέσα, λοιπόν, σ΄αυτόν τον κυκεώνα του σύγχρονου κόσμου, που η συναδέλφωση των λαών προβάλλεται ως ο παράγοντας που μπορεί να επιβάλλει την ειρηνική συνύπαρξη και να αποσοβήσει επικίνδυνες καταστάσεις για την ανθρωπότητα, δεν πρέπει κάποιοι να γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την ιστορία ενός λαού δεν μπορεί να αλλοιώνεται, να αγνοείται ή και να επιχειρείται να ξαναγραφεί με το πρόσχημα να γεφυρωθούν τα εχθρικά χάσματα μεταξύ εθνοτήτων του παρελθόντος. Η ιστορία δεν ξαναγράφεται παραμερίζοντας την αλήθεια, μόνο και μόνο για να απαλειφθούν οι σελίδες που δεν είναι αρεστές στους σημερινούς καιροσκόπους, υποστηρικτές της ισοπέδωσης και της εθνικής αλλοτρίωσης. Ούτε όμως η ιστορική αλήθεια διαφυλάσσεται και υποστηρίζεται με κραυγές και εμφύλια σαλπίσματα και φυσικά ο εθνικός παλμός των Ελλήνων δεν έχει σχέση με όσα βλέπουμε να συμβαίνουν τελευταία στην πατρίδα μας από ανιστόρητους πατριδοκάπηλους.
Εμείς οι Έλληνες (με την αδιαμφισβήτητη πλούσια πολιτιστική και εθνική κληρονομιά) θα πρέπει να συνεργαζόμαστε με τους γύρω μας και να στηρίζουμε πρωτοβουλίες με διεθνιστικό προσανατολισμό, όχι όμως άκριτα και καιροσκοπικά. Μόνο σε διεθνιστικές προσπάθειες και τάσεις με αληθινό και ουσιαστικό περιεχόμενο οφείλουμε να τείνουμε ευήκοον ους. Μόνο σε διεθνιστικές αντιλήψεις που συμπλέουν με την εμβάθυνση στην παράδοση και την εθνική μας αυτογνωσία, μπορούμε να δώσουμε γη και ύδωρ. Σε κάθε άλλη προσπάθεια επικράτησης ψευδεπίγραφου διεθνισμού, που στοχεύει στην αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας και τον εθνικό μας εκπεσμό, πρέπει να αντισταθούμε σθεναρά. Να κωφεύουμε στις φωνές των υπόπτως διαμαρτυρομένων που εκλαμβάνουν αβασάνιστα την αντίστασή μας αυτή, ως άκρατο ελληνοκεντρισμό που δεν απέχει και πολύ από τον εθνικισμό.
Μέχρι πότε όμως τα αυτονόητα θα ταλανίζουν την ιστορικοπολιτική μας σκέψη ; Και μέχρι πότε κάποιοι θα εξακολουθούν να βλέπουν τον ελληνισμό μονοδιάστατα; Ο ελληνισμός όπως έκανε πάντα, μπορεί και στο σύγχρονο παγκόσμιο γίγνεσθαι να κάνει τη δική του παρέμβαση δυναμικά, γιατί κομίζει πρόταση πολιτισμού. Όσοι ισχυρίζονται πως η προβολή των εννοιών ελληνισμός –ελληνοκεντρισμός γίνεται κατά τρόπο που μοιάζει να αποκόπτεται ο όρος ελληνικό έθνος και ελληνική ιστορία επιδιώκουν να εξωτερικεύσουν την ίδια θολούρα που έχουν και μέσα στο μυαλό τους.
Με τον ελληνισμό δεν μπορεί παρά να αποδίδονται όλες εκείνες οι ηθικές δυνάμεις και αρετές που διατήρησαν στο ελληνικό έθνος αλώβητη την εθνική συνείδηση των μελών του, στα πέρατα της οικουμένης. Όσοι ηθελημένα ή άθελά τους διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα επιφέρουν τις ίδιες δυσάρεστες συνέπειες που θα επέρχονταν αν πράγματι κάτι τέτοιο συνέβαινε.
Ο ελληνισμός ως σύνολο ενιαίο των μελών του ελληνικού έθνους, των υλικών, πνευματικών και ηθικών δημιουργημάτων του, πρέπει να παρέμβει ενεργητικά στις ισοπεδωτικές σημερινές τάσεις. Με το ουσιαστικό του νόημα και το αδιαίρετο περιεχόμενό του καλείται να δώσει το παρόν στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, κι αυτό δεν έχει καμιά σχέση απολύτως με την ελληνοκεντρικότητα, που θέλουν να μας προσδώσουν ως μομφή.
Οι άνθρωποι που εκφέρουν δημόσιο λόγο ή φέρουν τον τίτλο του πνευματικού ανθρώπου πρέπει να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει αυτό και ειδικότερα όσοι είναι δάσκαλοι και όσοι είναι πολιτικοί. Αν αυτό δεν το κάνουν τότε γιατί προσποιούνται τους αιφνιδιασμένους με όσα τραγελαφικά συμβαίνουν γύρω μας από αυτόκλητους υπερασπιστές της ελληνικής ιστορίας ;
