Του Ηλία Κ. Μάρκου Υποστρατήγου ε.α. ΕΛ.ΑΣ.
Εκεί ψηλά στον Άθω οι άνθρωποι έχουν βρει τις λύσεις σε όλα τα προβλήματα και όλες τις απαντήσεις σε όλα τους τα ερωτήματα, ενώ εμείς μέσα στη βουή του κόσμου συνεχίζουμε ακόμα να τις ψάχνουμε.
Υπάρχει μια τάξη και μια γαλήνη που δεν τη συναντάς σε καμιά κοινωνία ανθρώπων. Οι άνθρωποι που εγκαταβιώνουν εκεί έχουν μια απλότητα και μια αμεριμνησία, οι οποίες συνοδεύονται από μια πίστη χωρίς παλινδρομήσεις και αναπάντητα ερωτηματικά, από έναν τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, από μια νοοτροπία, που τους επιτρέπει να κάνουν όλοι μαζί μια αρμονική και παραγωγική ζωή με σταθερό και αταλάντευτο σκοπό και στόχο.
Καθώς το πλοιάριο έπλεε πολύ κοντά στις ακτές, ο επισκέπτης – προσκυνητής άφηνε το βλέμμα του να περιδιαβαίνει τις απέναντι βουνοπλαγιές και τις διασκορπισμένες μέσα στην παρθένα βλάστηση Μονές και δεν ήξερε τι να πρωτοθαυμάσει! Το μεγαλείο της φύσης ή το μεγαλείο της ψυχής όλων αυτών των ανθρώπων που επέλεξαν αυτόν το τόπο για τους ασκητικούς αγώνες τους;
Τώρα που απόκτησε μια πρώτη ιδέα και εντύπωση για το τι σημαίνει Άθως, είναι σχεδόν βέβαιος πως είναι ο καταλληλότερος τόπος για τέτοιου είδους αγώνες, γι αυτό και συγκέντρωσε από τους πρώτους κιόλας βυζαντινούς χρόνους πολλούς μοναχούς, απ΄όλα τα μέρη της αχανούς αυτοκρατορίας και δικαιολογημένα από τη μεσοβυζαντινή ακόμα εποχή ονομάστηκε όλη η χερσόνησος Άγιο Όρος.
Βέβαια απ΄ότι του είπε ο αρχοντάρης μοναχός σε κάποιο Μοναστήρι, αυτή την ονομασία την έδωσε πρώτα ο λαός, αλλά επισημοποιήθηκε πολύ γρήγορα και επικυρώθηκε με ιδιαίτερο Χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄ του Μονομάχου στα μέσα του 11ου αιώνα.
